Άρθρο στην Εφημερίδα “Καρφίτσα”: Πρόχειρες πολιτικές δεν θα μας πάνε μακριά

Πρόχειρες πολιτικές δεν θα μας πάνε μακριά…

Απίστευτη προχειρότητα και ελαφρότητα χαρακτηρίζει τον τρόπο αντιμετώπισης σοβαρών προβλημάτων. Και δεν μιλώ, μόνον, για τον τρόπο αντιμετώπισης του μεγάλου προβλήματος της χώρας, από την κυβέρνηση. Δυστυχώς, η ίδια ελαφρότητα υπάρχει σε όλους τους τομείς: Από το τι πρέπει να γίνει με το χρέος της χώρας, ως την άποψη που, κυβερνητικοί παράγοντες έχουν για το μετρό, ή πώς θα αντιμετωπιστεί το μεταναστευτικό, ακόμη και σε επίπεδο δήμου.

Με έκπληξη πληροφορήθηκα τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού, για το τι πρέπει να γίνει με τον σταθμό Βενιζέλου του μετρό. Την ώρα που ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης δε θέλει να ακούει λόγια, αλλά να δει έργα, ήρθε ένας υπουργός να περπατήσει από τη Βενιζέλου ως το Βαρδάρη για να διαπιστώσει αν είναι… μεγάλη και κουραστική η απόσταση, ώστε να καταργηθεί ο σταθμός, για να μην αποσπαστούν και επανατοποθετηθούν τα αρχαία! Με την τοποθέτησή του και τις πράξεις του, ακύρωσε τους πάντες με μια μονοκονδυλιά: Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, τους επιστήμονες του ΑΠΘ και τους μηχανικούς του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος που μελέτησαν το θέμα και κατέθεσαν εμπεριστατωμένες προτάσεις, ακόμη και τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης που θέλει, διακαώς, να φέρει ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα για να μελετήσει το πρόβλημα.

Ακύρωσε ακόμη και τους υπουργούς συναδέλφους του, που αντιλήφθηκαν το πρόβλημα και δέχτηκαν -αλλά και όρισαν, για τις 23 Ιουνίου- συζήτηση στην Ειδική Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι, ενώπιος ενωπίω, θα τοποθετηθούν και θα αναλύσουν τις θέσεις τους. Έφθανε ένας περίπατος, για να διαμορφωθεί άποψη σε υπουργικό επίπεδο…

Κύρια, όμως, έδειξε να μην γνωρίζει -ή να αδιαφορεί(;)- για τα τεράστια οικονομικά προβλήματα των εμπόρων των οποίων οι επιχειρήσεις βρέθηκαν στον άξονα κατασκευής του έργου, αφού, όπως ο πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΜ επισήμανε την ίδια μέρα οι εξαγγελίες του στέλνουν την ολοκλήρωση του έργου στις καλένδες.

Το δυστύχημα είναι ότι αυτήν την ελαφρότητα αντιμετωπίζουμε όλοι σε όλα τα επίπεδα. Για παράδειγμα, στην προσπάθειά του, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης να στηρίξει τη δημιουργία του Φιλοξενείου Προσφύγων στους παλιούς δημοτικούς στάβλους, πρότεινε να δημιουργηθεί ένας χώρος υποδοχής στο παλιό 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Χωρίς μελέτη, χωρίς προεργασία, την ώρα που το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας διεκδικεί, με επιχειρήματα και προεργασία, τον ίδιο χώρο για τις δικές του ανάγκες, κατατέθηκε μια πρόταση να διεκδικηθεί ο χώρος από το αρμόδιο υπουργείο. Κι από εκεί κι έπειτα, ανέλαβαν οι αναρτήσεις στους προσωπικούς λογαριασμούς του… Facebook,να εφαρμόσουν λύσεις και πολιτικές…

Την ίδια στιγμή, οι εικόνες από τη Μυτιλήνη, είναι αποκαρδιωτικές. Ένα νησί, χωρίς υποδομές, με καλές προθέσεις, προσπαθεί να υποδεχτεί εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Τα αποτελέσματα των καλών προθέσεων τα βλέπουμε, πλέον, στα δελτία των 8.

Αλλά, μήπως, αντιμετωπίστηκε με σοβαρότητα, από το δήμο Θεσσαλονίκης, το θέμα του παρεμπορίου; Ακόμη και η πρόταση της λειτουργίας “γιουσουρούμ” κάθε Κυριακή είναι, σύμφωνα με την πρόταση του Εμπορικού Συλλόγου προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης, παράνομη! Δεν έλαβε υπόψη τον νόμο που ορίζει ποιος, πού και πότε, έχει τη δυνατότητα λειτουργίας ανοικτών αγορών.

Με δυο λόγια: Σε όλα τα επίπεδα εφαρμόζεται η πολιτική του “βλέποντας και κάνοντας”. Πρώτη και καλύτερη η κυβέρνηση, διαπραγματεύεται χωρίς -καν- σχέδιο Α, όταν απαιτείται επειγόντως, σχέδιο Β… Από την πρώτη στιγμή ακολουθεί αυτήν την πολιτική και δεν την αλλάζει ούτε τώρα που βρισκόμαστε “στο παρά πέντε”.

Όλα τα θέματα χρειάζονται σοβαρότητα στην προσέγγιση. Τα κέρδη της επικοινωνίας για την επικοινωνία, είναι όπως τα ψέματα: Έχουν κοντά ποδάρια. Όσοι εντυπωσιάζουν με τιτιβίσματα και αναρτήσεις, πρέπει να θυμούνται ότι ο δρόμος προς τις μεγαλύτερες καταστροφές είναι στρωμένος από καλές προθέσεις.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καρφίτσα στις 20-6-2015

 

karfitsa_arthro_2015-06-20 12-22-02