Την ανάγκη να υπάρχει ένα έτοιμο πακέτο κυρώσεων έναντι της τουρκικής προκλητικότητας επισημαίνει ενόψει του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε. ο Σταύρος Καλαφάτης, Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ. Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης σε άρθρο που ανάρτησε σήμερα στην προσωπική του σελίδα στο Facebook. Γράφει συγκεκριμένα:
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι η πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική κινητοποίηση, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα έσυρε τις εξελίξεις στην κατεύθυνση των ελληνικών θέσεων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας έσπασαν τον τσαμπουκά των απέναντι, ενώ η πολιτική και διπλωματική κινητοποίηση ενίσχυσε τις στρατηγικές συνεργασίες μας, ανέδειξε την ευρωπαϊκή διάσταση του τουρκικού προβλήματος και έφερε στο προσκήνιο τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη γειτονιά μας. Η αξίωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη «να σταματήσουν οι προκλήσεις για να αρχίσουν συζητήσεις» έγινε δεκτή σε διεθνές επίπεδο και επιβλήθηκε στην Άγκυρα.
Αναντίλεκτα επέδρασε στην κατεύθυνση αυτή, η ανεπιφύλακτη στήριξη της Γαλλίας στη χώρα μας, αλλά και η παρέμβαση τόσο της Γερμανίας όσο και των Η.Π.Α. στη γείτονα. Δεν είναι, ωστόσο, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η απόσυρση του τουρκικού ερευνητικού από την ελληνική υφαλοκρηπίδα, εκδηλώθηκε μόλις λίγες μέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., που είχε προγραμματιστεί για τις 24 Σεπτεμβρίου, με ατζέντα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεών της με την Τουρκία. Και βέβαια τη λήψη απόφασης για το πακέτο κυρώσεων που είχε προταθεί από τον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής, είχε συζητηθεί τον Αύγουστο στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών και είχε παραπεμφθεί στη Σύνοδο Κορυφής.
Αποδεικνύεται έτσι ότι η απειλή σοβαρών κυρώσεων στη γείτονα, σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα της ελληνικής πλευράς, μπορεί να λειτουργεί αποτρεπτικά, να υπηρετεί την ειρήνη στην περιοχή και να προάγει τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Έγινε ταυτόχρονα πασιφανές πως όσο πιο επώδυνες είναι οι επαπειλούμενες κυρώσεις, τόσο περισσότερο λαμβάνονται υπόψη από τη γείτονα. Και -άρα- τόσο πιο απίθανο είναι να χρειαστεί η εφαρμογή τους.
Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο, τόσο όσοι προτάσσουμε την αποτροπή, όσο και όποιοι δεν θέλουν την εφαρμογή κυρώσεων σε βάρος της γείτονος να καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι στόχος, δεν είναι να επιβληθούν κυρώσεις, αλλά να αποτραπούν παράνομες τουρκικές ενέργειες σε βάρος της Ελλάδας, της σταθερότητας στην περιοχή και των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Ότι όσο πιο επώδυνες συνέπειες μπορεί να επιφυλάσσουν, τόσο πιο απίθανο είναι να αγνοηθούν από τη γείτονα και να εφαρμοστούν από την Ευρώπη. Ότι επιβάλλεται -κατ΄επέκταση- όχι μόνο να επισείεται ένα πακέτο κυρώσεων ως πιθανό ενδεχόμενο, αλλά να εγκριθεί από το Συμβούλιο Κορυφής και να παραμείνει στο τραπέζι για κάθε περίπτωση επιστροφής της γείτονος σε μονομερείς ενέργειες. Θα είναι, άλλωστε, για το καλό όλων. Ακόμη και της Τουρκίας. Διότι, πολύ απλά, θα την απομακρύνει από παρανοϊκά ενδεχόμενα.