Την άποψη ότι η ανεπαρκής Διοίκηση της πόλης και η άγνοια νόμων που αυτή επιδεικνύει, συνιστούν το μεγαλύτερο πρόβλημα της Θεσσαλονίκης που επιδεινώνει όλα τα υπόλοιπα, εξέφρασε ο υποψήφιος Δήμαρχος Σταύρος Καλαφάτης, σε συνέντευξή του στην free press εφημερίδα “Free Sunday”.
«Σε καθαριότητα, κυκλοφοριακό και ευταξία, η Θεσσαλονίκη δεν έχει εξασφαλισμένα ούτε τα στοιχειώδη», υπογράμμισε. «Ούτε καν τα απλά και μικρά που χρειάζονται για να κάνουν την πόλη λειτουργική. Εκεί δυστυχώς αποδείχτηκε πως ακόμα και απλές καθημερινές διοικητικές υποχρεώσεις, όπως η έγκαιρη πληρωμή των εργαζομένων του Δήμου, μόνο αυτονόητες δεν είναι. Δεν μπορείς να έχεις μια πόλη εντάξει, όταν αντί για διοίκηση έχεις αποσαθρώσει κάθε έννοια διοίκησης. Η άγνοια νόμων που ισχύουν εδώ και χρόνια, είναι παροιμιώδης. Αποτέλεσμα; Να εκτίθεται διαρκώς το δημοτικό συμβούλιο, να μένουν οι εργαζόμενοι απλήρωτοι, να ταλαιπωρούνται οι πολίτες, να έχουμε μια πόλη που δεν λειτουργεί. Το γεγονός ότι χρειάστηκε “νομοτεχνική βελτίωση” για να παραμείνει υποψήφιος ο μέχρι σήμερα δήμαρχος δείχνει την αδιαφορία του για όλα. Δείχνει πως δεν μπορεί να είναι εντάξει ούτε καν στις υποχρεώσεις που τον αφορούν άμεσα. Και ρωτώ: Μετά από αυτό, ποιος, αλήθεια, μπορεί να τον εμπιστευτεί;»
Στην ίδια συνέντευξη, ο Σταύρος Καλαφάτης, εξέφρασε την άποψη, ότι διακύβευμα των φετινών εκλογών, είναι ακριβώς «τα πραγματικά προβλήματα και οι ανάγκες της πόλης μας, της κάθε γειτονιάς της, των κατοίκων της».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Σταύρος Καλαφάτης, εξέφρασε την άποψη πως η προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο περιβάλλοντος, τον εφοδίασε με χρήσιμη γνώση: «Η προηγούμενη αποστολή μου, το μεταρρυθμιστικό έργο που ολοκληρώθηκε, αφορούσε τα πεδία του δομημένου χώρου, του διαθέσιμου δημόσιου χώρου και της προστασίας του περιβάλλοντος, με ιδιαίτερο βάρος στη διαχείριση των απορριμμάτων. Είμαι, κατά συνέπεια, έτοιμος να ξεκινήσω το νέο αγώνα έχοντας χρήσιμη γνώση. Και βέβαια έχουμε συγκροτήσει μια ισχυρή ομάδα έντιμων, ικανών και καταξιωμένων ανθρώπων αποφασισμένων να ριχτούν στο έργο και όχι στη φιγούρα.»