Το χειρότερο στοιχείο της υπόθεσης που ακούει στο όνομα «μετρό Θεσσαλονίκης», είναι πλέον η αντίληψη των Θεσσαλονικέων για το έργο και το μέλλον του.
Δεν χρειάζεται δημοσκόπηση για να καταλάβει κανείς πως ο μέσος Θεσσαλονικιός αντιμετωπίζει το έργο μ’ ένα πικρό χαμόγελο στην καλή περίπτωση, ή με ένα μορφασμό απελπισίας στην χειρότερη, αν ζει ή διατηρεί εμπορική επιχείρηση γύρω από τα εργοτάξια του μετρό. Όποιος περπατάει στην πόλη ξέρει. Το έργο έχει χάσει την αξιοπιστία του. Με ευθύνη όλων όσων είχαν λόγο στην εξέλιξή του, ή την παρεμβατική δυνατότητα για την… αναχαίτιση αυτής της εξέλιξης.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, με επίκεντρο το σταθμό Βενιζέλου και τα αρχαία που εντοπίστηκαν εκεί, το έργο κατασκευής του μετρό εκφυλίστηκε σταδιακά σε σκηνικό επικοινωνιακής εκμετάλλευσης με πρωταγωνιστή ένα δήμαρχο που συμπεριφέρεται ως ιδεολογικός εχθρός του έργου. Ο οποίος, αντί να συμβάλλει στην εξέλιξή του και να πιέζει την κεντρική εξουσία για την ολοκλήρωσή του, έχει καταστεί παράγοντας επιδείνωσης των προβλημάτων.
Αυτό που σήμερα βλέπουμε, είναι το μετρό Θεσσαλονίκης, από τεράστιο δημόσιο έργο της Ελλάδας, να έχει υποβαθμιστεί σε τοπικό θέμα μικροπολιτικής, δικαστικής και επικοινωνιακής αντιπαράθεσης, συνήθως εξωθεσμικής.
Και όταν λέω «εξωθεσμικής», εννοώ πως η αντιπαράθεση δεν γίνεται μέσα στα θεσμικά όργανα με στόχο την επίλυση του προβλήματος αλλά γίνεται μόνο για την ανάγκη της προσωπικής προβολής στα media, μετατρέποντας ακόμα και τα θεσμικά όργανα σε… προέκταση κάποιων τηλεοπτικών studios. Αυτό γίνεται, όταν έχουμε αποσπασματικές αναφορές στο θέμα, σε επίπεδο ατάκας και εντυπώσεων.
Λύση όμως; Πότε θα έχουμε; Ενδιαφέρεται κανείς για την λύση στα προβλήματα; Ενδιαφέρεται κανείς για την ολοκλήρωση του έργου; Η ολοκλήρωση του μετρό Θεσσαλονίκης πρέπει να γίνει ξανά κύριο θέμα σε πανελλαδικό επίπεδο. Να γίνει ξανά η ύψιστη προτεραιότητα και απαίτηση της τοπικής ηγεσίας και να αναδειχθεί ως ευθύνη της κεντρικής εξουσίας. Το μετρό Θεσσαλονίκης δεν είναι… τοπικό θεματάκι εσωτερικής κατανάλωσης ενός δήμου, ή ακόμα και ενός πολεοδομικού συγκροτήματος.
Αφορά τη συγκοινωνιακή υποδομή του 2ου αστικού κέντρου και λιμανιού της Ελλάδας αφορά την ελκυστικότητα ενός αστικού περιβάλλοντος ως επενδυτικού προορισμού για επιχειρηματίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αφορά την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων κατοίκων και επισκεπτών της Θεσσαλονίκης.
Την ανάγκη επαναφοράς του θέματος στο θεσμικό προσκήνιο και όχι απλώς στο επικοινωνιακό προσκήνιο, υπηρετούν οι πρωτοβουλίες που ανέλαβα το τελευταίο διάστημα, τόσο ως βουλευτής και μέλος της αρμόδιας Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, όσο και ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο δήμο Θεσσαλονίκης.
Προς τιμήν του, ο ομοϊδεάτης του δημάρχου Θεσσαλονίκης, αρμόδιος υπουργός Υποδομών, έχει αποδεχτεί την πρόταση για ειδική συνεδρίαση της Βουλής με θέμα το μετρό Θεσσαλονίκης και τα προβλήματα που καθυστερούν την εξέλιξή του. Μόλις προ ημερών ξεκαθάρισε ότι θα επιδιώξει άμεσα να συγκαλέσει αυτή τη συνεδρίαση, καθιστώντας ξανά το μετρό θέμα προτεραιότητας του Κοινοβουλίου. Ζήτησα μάλιστα αυτό να γίνει παρουσία και με τη συμμετοχή του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Και έτσι θα γίνει, εκτός αν ο ίδιος το αποφύγει…
Διότι δυστυχώς, εκείνος που αντιδρά διαρκώς στην ουσιαστικά θεσμική αντιπαράθεση και επίλυση των προβλημάτων (όχι στο πινγκ-πονγκ δηλώσεων και ατάκας αλλά στη θεσμική αντιπαράθεση… εργασίας με στόχο την επίλυση των προβλημάτων), είναι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Με ένα τρόπο που εκθέτει τον κυβερνητικό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ, εκπρόσωπος του οποίου είναι ανοιχτά πλέον ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και στο οποίο αντανακλούν οι επιλογές και η πολιτική συμπεριφορά του δημάρχου.
Γι’ αυτό έχω ζητήσει πλέον και εγγράφως τη σύγκληση ειδικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου με την εκπροσώπηση και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και τη συμμετοχή της «Αττικό Μετρό».
Τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και στη Βουλή, είναι καιρός να καταγραφούν ξεκάθαρα οι θέσεις όλων χωρίς «ήξεις-αφήξεις» και να ενημερωθούν άπαντες για τα προβλήματα, τα αίτιά τους και τη δυνατότητα επίλυσής τους ώστε να απεμπλακεί το έργο από νέες καθυστερήσεις και να εξελιχθεί απρόσκοπτα μέχρι την ολοκλήρωσή του.