Του Σταύρου Καλαφάτη,

βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας

Με μισόλογα και υπαινιγμούς ο Αλ. Τσίπρας προϊδεάζει για το ξεκίνημα νέου ελληνοτουρκικού διαλόγου. Ακολουθώντας, ωστόσο, την πρακτική των Πρεσπών αρνείται να ενημερώσει τα αρμόδια όργανα, το Εθνικό Συμβούλιο, την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, τη Βουλή. Επηρεασμένος από τα εγκώμια διεθνών παραγόντων, που είδαν στο πρόσωπό του τον καλύτερο ντελιβερά των επιδιώξεών τους, προσπαθεί να στήσει κάτι πριν τις εκλογές και αφήνει να φανεί πως είναι έτοιμος για υποχωρήσεις και παραχωρήσεις που δεν τόλμησε κανένας προκάτοχός του. Τα γεγονότα βοούν και αυταπάτες δεν χωρούν.

Στις αρχές του χρόνου, αμέσως μετά τη συνάντησή του με την Καγκελάριο Μέρκελ, ο Αλ. Τσίπρας διακήρυσσε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών «είναι μοντέλο και για άλλες διαφορές». Με αυτό το φλάμπουρο, ένα μήνα αργότερα, άνοιγε στην Άγκυρα μυστικό κύκλο διαβουλεύσεων με τον Τ. Ερντογάν, άφηνε να φανεί πως συζήτησαν τα ενεργειακά και κατέληγε τονίζοντας πως «η ενέργεια πρέπει να αποτελεί γέφυρα συνεργασίας». Παρέπεμπε έτσι τόσο στο παλιό αίτημα της Τουρκίας για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όσο και στις πρόσφατες αξιώσεις στην Αν. Μεσόγειο και την Κύπρο.

Μόλις λίγες μέρες αργότερα, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, μιλώντας στο Φόρουμ των Δελφών, υποστήριζε ότι «δεν πρέπει να φαίνεσαι μοναχοφάης και να λες είναι όλα δικά μου». Αντέστρεφε την πραγματικότητα, αμφισβητούσε την ελληνική θέση για την επήρεια του Καστελόριζου στις θαλάσσιες ζώνες και τροφοδοτούσε την άποψη των τουρκικών μαζών ότι οι Έλληνες τα θέλουν όλα δικά τους. Σχεδόν ταυτόχρονα, στη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συνάντησης του ΝΑΤΟ στη Βουλή, ο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Χρ. Καραγιαννίδης και Κ. Δουζίνας, μπροστά στις προκλήσεις Τούρκου ομολόγου τους, μιλούσαν για ελληνοτουρκικό διάλογο, «με σεβασμό» και για «έντιμο συμβιβασμό, όπως κάναμε με την Βόρεια Μακεδονία».

Ακόμη πιο μπροστά, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλος, αμέσως μετά την τετραμερή Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Η.Π.Α., έσπευσε στη γείτονα για να διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα «βλέπει θετικά τη συμμετοχή της στην ενεργειακή εξίσωση της Αν. Μεσογείου», αλλά και να προσθέσει ότι «η Τουρκία έχει δικαιώματα σε όλα τα θέματα που την αφορούν». Χωρίς να εξαιρεί ούτε καν τους ισχυρισμούς της για δήθεν «γκρίζες ζώνες». Και χωρίς να λέει κουβέντα για τη συνεχιζόμενη κατοχή, τον εποικισμό και την εθνοκάθαρση της μισής Κύπρου.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο πρώην υπουργός Γ. Τσιρώνης έκρινε σκόπιμο, την ίδια αυτή ώρα, να επισημάνει πως το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Στήριζε, έτσι, την τουρκική επιδίωξη να μην ενταχτεί το νησί σε καμιά συμφωνία για την οριοθέτηση της αιγαιακής υφαλοκρηπίδας, αλλά να εξεταστεί σαν αποκομμένο από το ενιαίο πλέγμα του νησιωτικού μας χώρου, χωρίς κανένα δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα.

Όλα αυτά τροφοδοτούν τη βουλιμία της Άγκυρας και ενθαρρύνουν τις σκέψεις της, τόσο για νέα απόπειρα τετελεσμένων -που ήδη επισείει ο Τ. Ερτογάν- όσο και για μια νέα κρίση που θα δημιουργήσει συνθήκες για επείγουσα διαπραγμάτευση. Πάνω από όλα, ωστόσο, προλειαίνουν το έδαφος για υποχωρήσεις σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, που δεν μπορεί παρά να επιφυλάσσουν ακρωτηριασμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Ο πανικός της επερχόμενης εκλογικής κατάρρευσης καθιστά τον Αλ. Τσίπρα πιο επικίνδυνο από ποτέ. Και οι Έλληνες δεν αντέχουμε άλλη εθνική τραγωδία. Ανησυχούμε για την Πατρίδα μας και επαγρυπνούμε.