Τις αξιώσεις που θέτει η Τουρκία για μια κοινή προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, επισημαίνει ο Σταύρος Καλαφάτης, Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ., βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης. Αναφέρεται στις τελευταίες δηλώσεις της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας καθώς και στις αξιώσεις που είχε βάλει η Άγκυρα στις διερευνητικές επαφές της περιόδου 2002-2004 και θέτει το ερώτημα «με ποια βαλίτσα πάνε για τη Χάγη». Σε άρθρο που ανέβασε στο fb αναφέρει συγκεκριμένα:
Αφού διαπίστωσε πως έμεινε πίσω στο ενεργειακό παιχνίδι της Αν. Μεσογείου, η Άγκυρα προσπαθεί να κερδίσει το χαμένο έδαφος με νταηλίκια και τσαμπουκάδες. Ξεκίνησε με τις πειρατικές ενέργειες και την εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ και έφτασε στο παρανοϊκό μνημόνιο με την κυβέρνηση της Λιβύης, που διαγράφει από το χάρτη τα ελληνικά νησιά ακόμα και την Κρήτη, ανακαλύπτει δήθεν σύνορα με τη Λιβύη και υφαρπάζει τεράστιες εκτάσεις της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Άρχισε, λίγο αργότερα, να προαναγγέλλει έρευνες στην περιοχή αυτή και να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας απόπειρας τετελεσμένων, που δεν θα μπορεί να αγνοήσει η Ελλάδα. Αλλά και να πυκνώνει τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, ακόμα και τις πτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, υπενθυμίζοντας έμπρακτα πως δεν αναγνωρίζει ούτε την έκταση του ελληνικού εναέριου χώρου στα 10 ν.μ., ούτε την ελληνικότητα των συγκεκριμένων νησιών.
Αναντίλεκτα, η γειτονική χώρα εστιάζει τώρα στη διεκδίκηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στην Κρήτη, το Καστελόριζο, και την Κύπρο. Επιδιώκει νέο εκβιασμό με άμεσο στόχο να ματαιώσει τις προγραμματισμένες έρευνες στην περιοχή της Κρήτης και τελικό σκοπό να υφαρπάξει μεγάλα τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Αφήνει να πλανάται το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου και ταυτόχρονα δηλώνει πως δεν αποκλείει μια κοινή προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης. Προσπαθεί ωστόσο να φτιάξει μια βαλίτσα για τη Χάγη, που δεν μπορεί να τη σηκώσει η Ελλάδα. Ο Πρόεδρος Ερντογάν μιλά για δήθεν «γκρίζες ζώνες» και νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Ο Υπουργός Άμυνας αναμασά παλιούς ισχυρισμούς για υποχρέωση της Ελλάδας να διατηρεί αποστρατικοποιημένα τα νησιά του Αιγαίου. Και το Υπουργείο Εξωτερικών αξιώνει διάλογο και προσφυγή για όλα τα ζητήματα που αυθαίρετα έχει θέσει στα σαρανταπέντε τελευταία χρόνια.
Συνοπτικά, η Άγκυρα ζητά να μπουν στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, που είναι αναγκαίες για τη σύνταξη συνυποσχετικού, ζητήματα πέρα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Επαναφέρει ζήτημα αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών και επανέρχεται στον ισχυρισμό για δήθεν «γκρίζες ζώνες», που είχε βάλει στο τραπέζι, κατά τις διερευνητικές επαφές της περιόδου 2002-2004. Όπως είχε βάλει και την αξίωση να παραιτηθεί η Ελλάδα -και μάλιστα με διεθνή συμφωνία- του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αν. Αιγαίο, καθώς και του δικαιώματος ανακήρυξης ΑΟΖ. Όπως είχε βάλει και την αξίωση περιορισμού του εθνικού εναέριου χώρου μας στα έξι ναυτικά μίλια. Και την αξίωση η κοινή προσφυγή στη Χάγη να αφορά μόνο το Αιγαίο, ώστε να εξαιρεθεί το Καστελλόριζο και να εξεταστεί σαν μεμονωμένο και απομονωμένο νησί που δεν έχει –όπως διατείνονται- κανένα δικαίωμα στις θαλάσσιες ζώνες.
Το ερώτημα, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, δεν είναι αν θέλουμε ή όχι να πάμε στη Χάγη, αλλά με ποια βαλίτσα να πάμε. Διότι η βαλίτσα χρειάζεται συνυποσχετικό. Και η Άγκυρα ζητά να φτιάξουμε τη βαλίτσα με τρόπο που είναι αδύνατο να δεχτεί η Ελλάδα. Εξακολουθεί, προφανώς -όπως κάνει εδώ και σαρανταπέντε χρόνια- να υπονομεύει το δρόμο για τη Χάγη. Σαν να μην καταλαβαίνει ότι οι Έλληνες -όπως τόνισε πολλές φορές ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης- είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.