“Δεν μπορεί να χαρίζονται μάχες, την ώρα που μαίνεται ο πόλεμος”, τονίζει ο Σταύρος Καλαφάτης, Γενικός Γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ. Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης σε άρθρο του στη διαδικτυακή εφημερίδα Political.
Γράφει συγκεκριμένα:
Ο κυματισμός που είχε παρατηρηθεί τον Σεπτέμβριο, μετατράπηκε σε κύμα τον Οκτώβριο και φαινόταν πως πάει να γίνει τσουνάμι τον Νοέμβριο. Καταγραφόταν ήδη μια καταιγιστική πύκνωση των κρουσμάτων (σχεδόν 10.000 σε 5 μέρες), των εισαγωγών στα νοσοκομεία (πάνω από 170 ανά ημέρα), των διασωληνωμένων και των νοσηλευόμενων σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ο ιός -όπως επισήμανε ο καθηγητής Σ. Τσιόδρας- είχε αρχίσει να κινείται με πολύ υψηλές ταχύτητες και αυξημένη μεταδοτικότητα. Προβλεπόταν έτσι μια ραγδαία επιδείνωση που δεν θα μπορούσε να αντέξει το Σύστημα Υγείας, θα μας στοίχιζε ακριβά και δεν θα αντιμετωπιζόταν παρά μόνο με λοκ ντάουν.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα -όπως ο ίδιος ανέφερε- ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε, για μία ακόμη φορά, να πάρει δραστικά μέτρα -ένα γενικό λοκ ντάουν- νωρίτερα παρά αργότερα. Έτσι ώστε να ανακόψουμε την επέλαση του ιού, να αντιστρέψουμε τις αυξητικές τάσεις και να έχουμε έναν σχετικά κανονικό Δεκέμβριο. Σώζοντας ταυτόχρονα ζωές και διασώζοντας τη θετική εικόνα που είχε καταγράψει η χώρα μας στην πρώτη φάση της πανδημίας.
Σήμερα βέβαια το κλίμα στην κοινωνία δεν είναι ίδιο με εκείνο που υπήρχε την Άνοιξη. Δεν βλέπουμε τώρα ούτε τις τρομακτικές εικόνες από διπλανές χώρες με τους γιατρούς να επιλέγουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει ούτε τα καμιόνια που κουβαλούσαν σορούς. Υπάρχει, ταυτόχρονα, κούραση στην κοινωνία και συνήθεια στο κακό. Υπάρχουν και κάποιοι που νομίζουν πως είναι άτρωτοι και γίνονται βαποράκια του ιού. Υπάρχουν και οι αρνητές της πραγματικότητας, οι αντιρρησίες που παριστάνουν τους αντιστασιακούς. Μόνο που αντί να αντισταθούν στον κοινό εχθρό, πολεμούν ενάντια στην κοινωνία.
Η προσπάθεια, λοιπόν, θα είναι τώρα ακόμη πιο δύσκολη. Το ενδεχόμενο εκδήλωσης φαινομένων απείθειας πιο πιθανό. Είναι, όμως, ταυτόχρονα πιο επικίνδυνο και απολύτως απαράδεκτο. Και γι’ αυτό δεν νοείται καμιά ανοχή. Διότι πολύ απλά, δεν μπορεί να χαρίζονται μάχες, την ώρα που μαίνεται ο πόλεμος.