Ο κλάδος των κατασκευών μπορεί να ξαναγίνει πρωταγωνιστής της ανάπτυξης.

Την ανάγκη βούλησης για εφαρμογή πολιτικών που θα επιτρέψουν στον κλάδο των κατασκευών «να ξαναγίνει πρωταγωνιστής της ανάπτυξης, αντί να είναι το μεγάλο θύμα της ύφεσης», τόνισε ο Βουλευτής Α ΄ Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. και πρώην αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Σταύρος Καλαφάτης, από το βήμα του 1ου Συνεδρίου Κατασκευών που διοργανώνει ο ΣΕΠΑΚ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων για Ποιότητα και Ανάπτυξη των Κατασκευών) στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών.

Ο Πρόεδρος του ΣΕΠΑΚ Πέτρος Παπαϊωάννου, επισήμανε την εμπειρία του Σταύρου Καλαφάτη από τη θητεία ως Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατά την οποία, όπως είπε, ξεκίνησαν ή προχώρησαν πολλά από όσα πρέπει να γίνουν στη χώρα όσον αφορά το χώρο των κατασκευών.

????????????????????????????????????
????????????????????????????????????

«Το στοίχημα στη σχέση της Πολιτείας με τον κλάδο, είναι η οικοδόμηση ενός μοντέλου εφαρμοσμένης πολιτικής, ενός θεσμικού πλαισίου, που θα ευνοεί το αμοιβαίο όφελος των δύο πλευρών, με τελικό αποδέκτη την κοινωνία», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων από την πλευρά του ο κ. Καλαφάτης.

Ως τέτοιο μοντέλο προαγωγή συνεργειών και πολυεπίπεδης ωφελιμότητας περιέγραψε ο κ. Καλαφάτης, το έργο που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΕΚΑ ως το τέλος του 2014 και το οποίο, όπως είπε, δεν αξιοποιείται από τη σημερινή κυβέρνηση, στο βαθμό που θα επέτρεπε τη μέγιστη αποτελεσματικότητα.

«Καταρτίσαμε, ξεκινήσαμε να εφαρμόζουμε και κληροδοτήσαμε στη σημερινή κυβέρνηση τα θεσμικά εργαλεία για μια νέα πολιτική γης και δόμησης. Σε διατάξεις που εμείς είχαμε ψηφίσει και ισχύουν, στηρίζεται η δρομολογούμενη ηλεκτρονική καταγραφή και ψηφιακή αποτύπωση όλων των κτιρίων της χώρας. Ο Νόμος 4178/2013 για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, για πρώτη φορά έδωσε λύσεις σε προβλήματα δεκαετιών. Με κίνητρα στους πολίτες για να «ζωντανέψουν» τα περιουσιακά τους δικαιώματα και μέριμνα για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Ευνοήθηκαν οι περιοχές που πλήττονταν από την αυθαίρετη δόμηση, με όρους τήρησης περιβαλλοντικού ισοζυγίου. Ήταν δηλαδή, ακριβώς ένα μοντέλο με πολλαπλές ωφέλειες, για την Πολιτεία, για τον κλάδο, για το περιβάλλον, για την οικονομία, αλλά και για τον πολίτη ως τελικό αποδέκτη της εφαρμογής του. Γι` αυτό άλλωστε, το ΣτΕ για πρώτη φορά μετά το 1983 και το Νόμο Τρίτση, αποφάνθηκε  ότι ο νόμος είναι συνταγματικός, με την προϋπόθεση της πλήρους εφαρμογής του, την οποία όμως δεν βλέπουμε σήμερα.»

Αναφέρθηκε επίσης ο κ. Καλαφάτης στο νέο Χωροταξικό Σχεδιασμό που έδωσε κατευθύνσεις ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια και τέλος σημείωσε την ανάγκη να υπάρχει ενιαία φωνή τόσο από την Πολιτεία, όσο και από τον κλάδο, για να έχει ουσιαστικά και εφαρμόσιμα αποτελέσματα ένας διάλογος.